Autor: tattoo-witryna

Jeśli szukasz skutecznego rozwiązania, które pozwoli Ci zachować ciągłość pracy – system INKbusiness, zaprojektowany przez platformę INKserach.co, jest już dostępny!

Kiedy otwierałem studio myślałem, że jak wszystko ogarnę będę mógł sobie poczytać książkę. Do dziś, a minęły już ponad 2 dekady, nie przeczytałem w studiu nawet rozdziału. Po prostu zawsze jest coś do zrobienia.

Realizm podobał mi się od zawsze. Od pierwszych rysunków po graffiti. W tatuażu próbowałem różnych styli, aby sprawdzić co sprawi mi największą przyjemność.

Pierwszym tatuażem była ćma, którą wykonałam na swojej nodze. Wbrew przestrogom, że skupię się bardziej na własnym bólu, niż na dobrym wykonaniu wzoru, wyszedł całkiem dobrze i mam go do dziś.

Realizm podobał mi się od zawsze. Od pierwszych rysunków po graffiti. W tatuażu próbowałem różnych styli, aby sprawdzić co sprawi mi największą przyjemność.

Pierwszy „tatuaż” wykonałam na bananie, drugi na pomarańczy, a następne 30 na sztucznej skórze. Od samego początku szłam w kierunku neotradu, chociaż miałam parę prób dotworkowych i akwarelowych.

Na pewnym etapie mojego życia zaczęli mnie otaczać artyści, architekci, muzycy i inni przedstawiciele kreatywnych zawodów. Przekonali mnie, że jeśli chcę i staram się, mogę nauczyć się rysować. Postanowiłem to sprawdzić.

Jeśli ktoś ma 18 lat i jego pierwszym tatuażem ma być szyja, dłoń albo twarz, zazwyczaj namawiam na zmianę miejsca. Powodów jest kilka- a stare i dobre “nigdy nie wiesz jak się twoje życie potoczy” jest jednym z nich.

Od małego lubiłem rysować czaszki i nagie dziewczyny, co niestety nie podobało się nauczycielkom w szkole i często lądowałem za to na dywaniku u dyrektora.

Nie każdy, kto do nas przychodzi na dziarkę wie czego chce. Myślę, że dobry artysta powinien umieć coś doradzić, a czasem także wręcz odradzić.